همه ما چندين بار اين صحنه‌ها را ديده‌ايم، آنقدر كه حتي تعداد دفعات آن را به خاطر نمي‌آوريم. چه بسيار مردان جوان، پير، نوجوانان و حتي زناني كه در گوشه خيابان بر اثر مصرف بيش از حد مواد مخدر بطرز رقت‌بار از دنيا رفته‌اند. جواناني كه به جاي لذت بردن از بهترين سال‌هاي زندگي، به مواد مخدر و محرك‌هاي شيميايي آلوده شده‌اند و استعمال زياد اين مواد آنها را آواره خيابان‌ها كرده است. چطور ممكن است والدين، اين جوانان را ببينند، ولي به فرزندان خود فكر نكنند و اين موضوع كه چگونه با فرزندان خود ارتباط برقرار كنند تا آنان گرفتار اين ورطه نشوند، همواره ذهن‌شان را آزار مي‌دهد و اين پرسش مدام برايشان بوجود مي‌آيد كه آيا مي‌توان به اين موضوع مهم بي‌تفاوت بود در حالي كه ممكن است قرباني بعدي اين معضل و بلاي خانمانسوز فرزندشان باشد. فرزندان ما در اين